СПОМЕН КОСТУРНИЦАТА НА ПАДНАТИТЕ БОРЦИ ОД НОБ ВО НЕГОТИНО
Во согласност со организациските активности на училиштето се реализираше еднодневната екскурзија на ден 10.12.2019год. (вторник). Заедно со учениците од училиштето се упативме до споменикот „Костурница„. Целта беше остварена. Учениците се дружеа, комуницираа меѓу себе и се зацврсти нивниот заемен однос и почитување. Исто така, посетата на споменикот имаше и научна цел. Беше проследено предавање од страна на професорите по историја . Учениците беа задоволни, бидејќи го надополнија своето знаење за културно-историското обележје на градот.
СПОМЕНИК КОСТУРНИЦА- НЕГОТИНО
Неготино го зазема источниот дел од Тиквешијата, а во географска смисла се наоѓа во централниот дел на Македонија. Токму поради својата геостратегиска положба и значење, Неготино и неготинско секогаш биле крстопат на многу војски и значајни историски настани. Иако населението од овој регион често низ текот на историјата било изложувано на големи невољи како убиства, пљачкосувања, палеж, апсења, понижувања и разни туртури, Неготинци и луѓето од другите околни населени места никогаш не биле неми и пасивни набљудувачи на наметнатата положба. Тие активно учествувале и во предилинденскиот период, во борбите против врховистичките пропаганди, во Балканските војни и Првата светска војна. Сиот свој непокор, патриотизам, револуционерност, јасната национална ориентација и свест и слободољубливоста дошле до израз и јасно се одсликале за време на Втората светска војна во Народноослободителната борба од 1941 до 1945 год.
На 6 Април 1941 започнала германската офанзива на Балканот изведена со брз и ефикасни блиц-крик напади врз тогашното кралство Југославија. Тоа априлско утро гермаските авиони го надлетале и бобардирале и овој регион на Неготино, при што паднале и првите цивилни жртви. Овој дел на Македонија бил окупиран од бугарските фашисти, како дел од нацистичката коалиција на чело со Германија и Адолф Хитлер. На 24 Април 1941 во Неготино дошол Васил Сеизов како главен уредник на профашистичкиот весник “Зора”, кој пред 50-60 граѓани ја истакнувал така наречената “ослободителна” мисија на Бугарија.
На него веднаш, брзо, енергично и аргументирано му се спортиставил Страшо Пинџур кој истакнал дека македонскиот народ сам ќе се бори и избори за својата слобода. Така наскоро во првта половина на Мај 1941 год. во куќата на Александар Донев, а и со присуство на Страшо Пинџур бил формиран и првиот месен комитет на КПМ за Неготино, кој во блиска иднина се појавува како главен организатор на борбата против окуаторот во Неготино во зависност од потребите за дејствување во новите воено – окупациски услови. Во месниот комитет влегувале 5 члена. Лазар Калајџиски – секретар, Лазар Мојсов – заменик секретар и членови: Боро Чаушев, Манчо Малиминов и Тодораќо Гечев. Во текот на борбата во Неготинско која била со променлив карактер, месниот комитет иако останал во одреден период и со само два члена ја продолжил активноста и борбата против окупаторот со примена на нови форми на дејствување. Првиот тиквешки баталјон “Страшо Пинџур” кој земал едни од главните борбени активности во Неготинско бил формиран на 24 Септември 1943 на Кајмакчалан.
На 29 Јули 1944 год. е забележано едно помасовните доброволни излегување на населението од Неготино во партизани, при што оранизирано заминува во борба една од поголемите групи на партизани од овој крај. До конечното изгревање на сонцето на слободата во Неготино и неготинско доаѓа наскоро. Борците од тиквешкото воено подрачје за прв пат влегуваат во Неготино на 4 Септември, срдечно пречекани од населението. Се одржал митинг каде било прокламирано и воспоставувањето на новата народна власт. На 5 Септември 1944 била формирана Команда на местото во Неготино со месна чета, а со тоа всушност градот бил ослободен од бугарскиот окупатор. За неготинското население 7 Септември исто останал како ден на трајно сеќавање, кога во вечерните часови пристигнала Деветата Македонска бригада пречекана со радост и воодушевување. Се до конечното ослободување на Неготино на 8 Ноември во борбите за неговото непосредно ослободување паднале повеќе од 60 борци, воглавно на Железничката станица и Прждевската лака. Борбата во овој регион била долга и тешка со многу жртви. Инаку од Неготино и неготинско ги положиле своите животи на браникот на татковината за нашата денешна слобода повеќе од 160 борци и жртви на фашизмот. Токму овде на оваа место каде што сме денес, оваа споменик костурница е изградена во чест на сите загинати борци од Неготино и неготинско во Народноослободителната борба од 1941 до1945 год. Во приземјето на овој споменик се наоѓаат моштите на дел од нив. Самиот соменик е изграден во форма на обеликс и е висок 6 метри. Автор на истиот е Илија Ханџиски, академик вајар од Скопје.
